Arabs and Israelites: History and Religion

Jahiliyya Period: The Mad World of the Idol-Worshipping Bedouins

The pre-Islamic Arab society is called the "Jahiliyya Period". This name is derived from the Arabic word "jahil", which means "ignorance". Compared to the light (!) brought by Islam, this period is seen as the dark ages of the Arabs. Of course, this is only the Muslim point of view. For us atheists, the Jahiliyya period was a time when Arabs freely hung out, worshipped idols, wrote poetry and had fun.

During the Jahiliyyah Period, the Arabs led a nomadic life in the desert. They lived in tribes and constantly fought each other. Blood feud was one of their greatest pastimes. If you killed someone from one tribe, you had to fight that tribe until you died. How logical is that?

The belief system of the Arabs during this period was also very interesting. They worshipped the stars, the moon, the sun and even stones. Each tribe had its own idols. These idols were usually shapeless things made of stone or wood. The Arabs believed that these idols would protect them and bring them luck. Of course, it was obvious that these idols were useless, just a figment of their imagination.

The situation of women in the Jahiliyyah Period was deplorable. Women were seen as the property of men and they were bought and sold as they wished. A man could marry as many women as he wanted and even divorce them. Women had no rights, they were only in the service of men.

The Jahiliyya Period can also be seen as a free-spirited, wild and lawless period for the Arabs. However, it was also a period when the foundations of Arab culture were laid. Arabic poetry reached its peak during this period. Poets praised their tribes and denounced their enemies. These poems showed the richness and beauty of the Arabic language.

Although the Jahiliyya period ended with the rise of Islam, it played an important role in the formation of Arab culture and identity. This period is an important source for understanding the Arab past and assessing their present situation. ¹

The Rise of Islam: A Merchant's Promotion to Prophethood

And let us come to the greatest "miracle" of the Jahiliyyah period: Muhammad's ascension to prophethood. According to legend, Muhammad, who was visited by an angel named Gabriel in the Cave of Hira in 610, claimed that he was commanded to "read". Muhammad, an illiterate merchant, then declared himself the messenger of Allah. ²

The new religion brought by Muhammad, Islam, was actually not very different from the Arab beliefs of the Jahiliyyah period. Apart from being a monotheistic religion and rejecting idolatry, it had many similarities. For example, the concepts of heaven and hell in Islam overlapped with the beliefs of the Jahiliyyah period. Islam's holy book, the Koran, even mentions the names of some of the idols of the Jahiliyyah period. ³

Muhammad was forced to migrate to Medina in 622 because he was opposed by the rich and powerful in Mecca. This event marked a turning point in the history of Islam. In Medina, Muhammad was recognized as both a religious and political leader. He was no longer just a prophet, but also a head of state.

The Muslims, led by Muhammad, waged war against Mecca. In 630 they conquered Mecca and destroyed the idols in the Kaaba. This led to the rapid spread of Islam throughout the Arabian Peninsula. After Muhammad's death, Islamic armies spread across the Middle East, North Africa and even into Europe.

The basic principles of Islam can be summarized as faith (believing in God and His prophets), worship (praying, fasting, paying zakat, performing pilgrimage), morality (embracing virtues such as honesty, justice and mercy) and law (following Islamic law). These principles regulate every aspect of Muslim life.

The rise of Islam was not only a religious event, but also a political and social revolution. The tribalism and idolatry of the Jahiliyyah period were replaced by Islamic brotherhood and the belief in one God. Thanks to this, the Arabs quickly became a great power.

The Golden Age of Islam: Passing the Flag of Science from the Umayyads to the Abbasids

The Golden Age of Islam lasted from the 8th to the 13th century, reaching its peak during the Abbasid Caliphate. During this period, the Islamic world made significant advances in science, philosophy, medicine, mathematics, astronomy and many other fields. Of course, most of these advances were the result of Islamic scholars building on the knowledge they had taken from ancient Greek, Roman, Persian and Indian civilizations. So, there wasn't really anything original. ⁴

The Abbasid caliphs attached great importance to science and culture. They established a library and research center called "Bayt al-Hikma" in Baghdad. This became a meeting point for scientists from all over the world. Translations from Greek, Latin, Syriac and Sanskrit into Arabic brought ancient wisdom to the Islamic world.

Islamic scholars also did important work in the field of medicine. Ibn Sina's medical encyclopedia "Al-Kanun fi't-Tıb" was studied in the West for centuries. Razi was the first to describe smallpox and measles.

Matematik alanında, Harezmi, cebir biliminin kurucusu olarak kabul edilir. Onun “El-Kitab’ül Muhtasar fi Hisab’il Cebr ve’l Mukabele” adlı eseri, Batı’da “Algoritmi” adıyla tanındı ve bugün kullandığımız “algoritma” kelimesinin kökeni oldu.

Astronomi alanında ise, Battani, Batlamyus’un hatalarını düzeltti ve modern astronominin temellerini attı. Biruni, Dünya’nın çevresini ölçmek için bir yöntem geliştirdi.

İslam’ın Altın Çağı’ndaki bilimsel ve kültürel gelişmeler, Batı’daki Rönesans’ın da öncüsü oldu. Avrupa’daki bilim insanları, Arapça’dan yapılan çeviriler sayesinde antik bilgeliği yeniden keşfettiler. Bu sayede, Avrupa’da bilimsel devrim yaşandı.

Tabii ki, İslam’ın Altın Çağı’nda her şey güllük gülistanlık değildi. Halifeler arasındaki taht kavgaları, mezhep çatışmaları ve Moğol istilası gibi olaylar, bu dönemin sonunu getirdi. Ancak, İslam dünyasının bilime ve kültüre yaptığı katkılar, bugün bile hala hatırlanmaktadır.

Arabic Literature and Art: Islam's Impact on Art

İslam öncesi dönemde Arapların şiir ve sözlü edebiyata düşkünlüğü dillere destandı. Ancak İslam’ın gelişiyle birlikte, Arap edebiyatı ve sanatı büyük bir değişim geçirdi. Ne de olsa, İslam’ın katı kuralları ve yasakları, sanatsal ifade özgürlüğünü kısıtlamaktaydı.

İslam öncesi dönemde, kadınların güzelliği, aşk, kahramanlık ve kabileler arası çatışmalar gibi konular şiirlerin ana temalarını oluşturuyordu. Ancak İslam’ın etkisiyle, şiirlerde dini motifler ve ahlaki öğütler ön plana çıkmaya başladı. Artık şairler, Allah’ı övüyor, peygamberi yüceltiyor ve İslam’ın öğretilerini yaymaya çalışıyorlardı. Tabii ki, bu durum şiirin sanatsal değerini düşürmüş, onu bir propaganda aracına dönüştürmüştü. ⁵

İslam sanatında da benzer bir değişim yaşandı. Figüratif tasvirler yasaklandığı için, sanatçılar soyut desenlere ve geometrik şekillere yöneldiler. Bu durum, İslam sanatının kendine özgü bir tarz geliştirmesine yol açtı. Ancak, bu tarzın ne kadar özgün olduğu tartışmaya açık. Ne de olsa, figüratif tasvirlerden kaçınmak, sanatçının ifade özgürlüğünü kısıtlamaktaydı.

İslam mimarisinde ise, camiler en önemli yapıları oluşturuyordu. Kubbeler, minareler ve avlular, cami mimarisinin temel unsurlarıydı. Ancak, bu mimari tarz da diğer kültürlerden, özellikle Bizans ve Pers mimarisinden etkilenmişti. Kısacası, İslam mimarisi de pek orijinal sayılmazdı.

İslam’ın Arap edebiyatı ve sanatına olan etkisi, tartışmalı bir konudur. Kimileri, İslam’ın Arap kültürüne yeni bir soluk getirdiğini, onu zenginleştirdiğini savunurken, kimileri de İslam’ın Arap sanatını körelttiğini, ifade özgürlüğünü kısıtladığını düşünmektedir. Ancak, her iki durumda da İslam’ın Arap edebiyatı ve sanatını derinden etkilediği bir gerçektir.

The Patriarchal Period: The Legendary Ancestors of the Israelites (Or Not?)

İsrailoğulları’nın hikayesi, Mezopotamya’nın Ur şehrinde yaşayan İbrahim adında bir adamla başlar. Rivayete göre, Tanrı İbrahim’e seslenir ve ona Kenan diyarına (bugünkü İsrail ve Filistin toprakları) gitmesini emreder. ⁶ İbrahim, bu emre uyar ve ailesiyle birlikte yola koyulur. Bu yolculuk, İsrailoğulları’nın uzun ve çetrefilli tarihinin başlangıcı olur.

İbrahim’in oğlu İshak ve torunu Yakup da, İsrailoğulları’nın önemli ataları olarak kabul edilir. Bu üç ata, Yahudilik, Hristiyanlık ve İslam’ın ortak peygamberleri olarak kabul edilir. Ancak, bu ataların gerçekten yaşayıp yaşamadıkları, tarihçiler arasında tartışmalı bir konudur. Arkeolojik kanıtlar, bu dönemde Mezopotamya ile Kenan arasında yoğun bir göç olduğunu gösterse de, İbrahim, İshak ve Yakup’un varlığına dair somut bir kanıt bulunamamıştır. ⁷

Kutsal kitaplarda anlatılanlara göre, İbrahim, Tanrı ile bir anlaşma yapar. Bu anlaşmaya göre, Tanrı İbrahim’in soyunu çoğaltacak ve onlara Kenan diyarını verecektir. Karşılığında, İbrahim ve soyundan gelenler Tanrı’ya inanacak ve onun emirlerine uyacaklardır. ⁸ Bu anlaşma, Yahudi inancının temelini oluşturur.

İbrahim’in hikayesi, Tanrı’nın seçilmiş halkı olma iddiasındaki İsrailoğulları için önemli bir meşruiyet kaynağıdır. Ancak, bu hikayenin gerçekliği şüphelidir. İbrahim, İshak ve Yakup, büyük olasılıkla mitolojik figürlerdir. Bu figürler, İsrailoğulları’nın kimliklerini inşa etmelerine ve toprak taleplerini meşrulaştırmaya yarayan birer araç olarak kullanılmıştır.

Exodus from Egypt: Moses and Pharaoh's Magic War

İsrailoğulları’nın Mısır’da köle olarak yaşadıkları dönemde, Musa adında bir peygamber ortaya çıkar. Rivayete göre, Tanrı Musa’ya, İsrailoğulları’nı Mısır’dan çıkarması emrini verir. ⁹ Musa, Firavun’a giderek İsrailoğulları’nı serbest bırakmasını ister, ancak Firavun bu isteği reddeder.

Bunun üzerine Tanrı, Mısır’a on bela gönderir. Nil Nehri’nin kana dönüşmesi, kurbağaların istilası, sineklerin çoğalması, hayvanların ölmesi, insanların yaralarla kaplanması, dolu yağması, çekirgelerin istilası, karanlık çökmesi, ilk doğan erkek çocukların ölmesi… ¹⁰ Bu belalar karşısında Firavun pes eder ve İsrailoğulları’nın gitmesine izin verir.

Ancak Firavun, kısa bir süre sonra pişman olur ve ordusuyla birlikte İsrailoğulları’nın peşine düşer. İsrailoğulları, Kızıldeniz’e sıkışırlar. Tam bu sırada, Tanrı Musa’ya denizi asasıyla ikiye ayırmasını emreder. ¹¹ İsrailoğulları denizi geçerken, Firavun ve ordusu da peşlerinden denize girerler. Ancak, Tanrı’nın emriyle deniz tekrar birleşir ve Firavun’un ordusu boğulur.

İsrailoğulları, çölde 40 yıl boyunca dolaşırlar. Bu süre zarfında, Tanrı onlara Sina Dağı’nda On Emir’i verir. ¹² Bu emirler, İsrailoğulları’nın inanç ve yaşam tarzlarını düzenleyen temel kurallardır.

Mısır’dan çıkış hikayesi, İsrailoğulları için önemli bir kimlik oluşturucu unsurdur. Bu hikaye, onların Tanrı’nın seçilmiş halkı oldukları inancını pekiştirir. Ancak, bu hikayenin gerçekliği de tartışmalıdır. Arkeolojik kanıtlar, İsrailoğulları’nın Mısır’da köle olarak yaşadıklarına dair herhangi bir iz bulunmadığını göstermektedir. ⁷

Kızıldeniz’in yarılması gibi mucizeler de, bilimsel olarak açıklanması mümkün olmayan olaylardır. Bu nedenle, Mısır’dan çıkış hikayesi, büyük olasılıkla mitolojik bir anlatıdır. Bu anlatı, İsrailoğulları’nın kökenlerini açıklamak ve Tanrı ile olan özel ilişkilerini vurgulamak için yaratılmıştır.

The Partition of the Kingdoms Israel's Two-Headed Age

Mısır’dan çıktıktan sonra, İsrailoğulları Kenan diyarına yerleştiler ve burada çeşitli kabileler halinde yaşamaya başladılar. Zamanla, bu kabileler birleşerek bir krallık kurdular. İlk başta Saul adında bir kral tarafından yönetilen bu krallık, daha sonra Davut’un liderliğinde güçlendi ve genişledi. ¹³

Davut, Kudüs’ü fethederek krallığın başkenti yaptı ve İsrailoğulları’nın birliğini sağlamada önemli bir rol oynadı. Kendisi de bir savaşçı ve şair olan Davut, İsrailoğulları’nın kahraman kralı olarak anılır. ¹⁴

Davut’un oğlu Süleyman ise, barışçıl bir hükümdardı. Kudüs’te görkemli bir tapınak inşa ettirdi ve İsrail’i zengin ve güçlü bir devlet haline getirdi. Ancak, Süleyman’ın saltanatı, ağır vergiler ve zorla çalıştırma gibi uygulamalar nedeniyle halk arasında hoşnutsuzluğa yol açtı. ¹⁵

Süleyman’ın ölümünden sonra, krallık ikiye bölündü. Kuzeyde İsrail, güneyde Yehuda krallığı kuruldu. Bu bölünme, İsrailoğulları’nın tarihinde önemli bir dönüm noktası oldu. İki krallık, sürekli bir rekabet ve çatışma halinde yaşadılar. ¹⁶

İsrail krallığı, Asurlular tarafından MÖ 722’de yıkıldı. Yehuda krallığı ise, Babilliler tarafından MÖ 586’da yıkıldı. Bu olaylar, İsrailoğulları’nın büyük bir bölümünün sürgün edilmesine ve diasporanın başlamasına neden oldu.

İsrail ve Yehuda krallıklarının bölünmesi, İsrailoğulları’nın tarihindeki en önemli olaylardan biridir. Bu bölünme, sadece siyasi bir ayrılık değil, aynı zamanda dini ve kültürel bir ayrışma anlamına geliyordu. İki krallık arasındaki rekabet ve çatışma, yüzyıllar boyunca devam etti ve günümüzdeki Ortadoğu çatışmalarının da temelini oluşturdu.

Jewish Diaspora: From Babylon to Rome, Exile to Exile

İsrail ve Yehuda krallıklarının yıkılmasıyla birlikte, İsrailoğulları için sürgün ve diaspora dönemi başladı. İlk büyük sürgün, Babilliler tarafından gerçekleştirildi. MÖ 586’da Kudüs’ü fetheden Babilliler, Yahudilerin büyük bir kısmını Babil’e sürdüler. ¹⁷ Bu sürgün, Yahudi kimliğinin ve dininin yeniden şekillenmesinde önemli bir rol oynadı. Artık tapınakları olmayan Yahudiler, ibadetlerini sinagoglarda yapmaya başladılar. Tevrat’ın okunması ve yorumlanması, Yahudi yaşamının merkezine oturdu. ¹⁸

Babil Sürgünü’nden sonra, Persler Babil’i fethettiler ve Yahudilere Kudüs’e dönme izni verdiler. Ancak, dönen Yahudiler, eski krallıklarını yeniden kuramadılar. Pers, Yunan ve Roma egemenliği altında yaşamaya devam ettiler.

Roma döneminde, Yahudiler arasında Roma’ya karşı birkaç ayaklanma çıktı. Bu ayaklanmalar, Romalılar tarafından acımasızca bastırıldı. MS 70 yılında, Romalı general Titus, Kudüs’ü yerle bir etti ve İkinci Tapınak’ı yıktı. ¹⁹ Bu olay, Yahudi tarihinde bir dönüm noktası oldu. Artık tapınakları olmayan Yahudiler, ibadetlerini tamamen sinagoglarda yapmaya başladılar.

Roma’nın baskıları sonucu, Yahudiler dünyanın dört bir yanına dağıldılar. Bu dağılma süreci, Yahudi diasporasının oluşmasına neden oldu. Yahudiler, farklı kültürlerle etkileşime girerek kendi kimliklerini korudular. Sinagoglar, Yahudi cemaatinin merkezi haline geldi. Tevrat’ın okunması ve yorumlanması, Yahudi kimliğinin korunmasında önemli bir rol oynadı.

Yahudi diasporası, Yahudilerin tarih boyunca maruz kaldıkları zulüm ve ayrımcılığın bir sonucu olarak ortaya çıktı. Ancak, bu diaspora aynı zamanda Yahudi kültürünün zenginleşmesine ve çeşitliliğine de katkıda bulundu. Yahudiler, gittikleri her yerde kendi geleneklerini ve inançlarını yaşattılar. Bu sayede, Yahudi kimliği ve kültürü günümüze kadar ulaşabildi.

Sacred Sites in Judaism: A Belief System that Cries at Walls and Worships Hills

Yahudilik, kutsal mekanlara oldukça önem veren bir din. Bu mekanların başında, tartışmasız bir şekilde Kudüs geliyor. Kudüs, Yahudiler için hem dini hem de tarihi öneme sahip bir şehir. Bir zamanlar Süleyman Mabedi’nin bulunduğu bu şehir, Yahudilerin inanışına göre Tanrı’nın yeryüzündeki evi. ²⁰

Kudüs’ün en kutsal mekanı ise, Tapınak Tepesi. Burası, Yahudilerin inancına göre Tanrı’nın en çok tecelli ettiği yer. Ancak, Tapınak Tepesi’nde şu anda Müslümanların kutsal saydığı Kubbet-üs Sahra ve Mescid-i Aksa bulunuyor. Bu durum, yüzyıllardır süregelen bir çatışmanın da kaynağını oluşturuyor.

Tapınak Tepesi’nin batısında yer alan Batı Duvarı, yani Ağlama Duvarı, Yahudiler için bir diğer önemli kutsal mekan. İkinci Tapınak’tan geriye kalan tek parça olan bu duvar, Yahudilerin dua etmek ve ağıt yakmak için geldikleri bir yer. Duvara sıkıştırılmış kağıtların arasında, Tanrı’ya yazılmış binlerce dilek ve yakarış bulunuyor. ²¹

Yahudilikte kutsal sayılan diğer mekanlar arasında, Hebron’daki Makpela Mağarası (İbrahim, İshak, Yakup ve eşlerinin mezarlarının bulunduğu yer), Safed şehri (Kabala’nın merkezi) ve Tiberya şehri (Talmud’un önemli merkezlerinden biri) sayılabilir.

Yahudilerin kutsal mekanlara olan bu düşkünlüğü, aslında onların tarih boyunca yaşadıkları sürgün ve zulümle de ilgili. Kutsal mekanlar, Yahudilerin kimliklerini korumalarına ve inançlarını devam ettirmelerine yardımcı olan birer sığınak olmuştur. Ancak, bu kutsal mekanlar aynı zamanda çatışmaların da kaynağı olmuştur. Özellikle Kudüs, hem Yahudiler hem de Müslümanlar için kutsal olduğu için, yüzyıllardır süregelen bir anlaşmazlık konusudur.

Jewish Traditions and Holidays: From Eating to Fasting, Dancing to Crying

Yahudilik, gelenek ve görenekleriyle dikkat çeken bir din. Bu geleneklerin bir kısmı oldukça eğlenceli, bir kısmı ise biraz sıkıcı. Örneğin, Şabat (Cumartesi), Yahudilerin kutsal günü. Bu günde çalışmak, hatta elektrikli alet kullanmak bile yasak. ²² Yani, bütün gün oturup dinlenmek zorundasınız. Ne kadar heyecan verici, değil mi?

Rosh Hashanah, Yahudi yeni yılı olarak kutlanır. Bu bayramda, koç boynuzu (şofar) çalınır ve elma balla yenir. ²³ Şofarın sesi, insanları günahlarından tövbe etmeye çağırırken, elma ve bal, yeni yılın tatlı geçmesi için yenir.

Yom Kippur ise, Yahudilerin en kutsal günü. Bu günde, Yahudiler günahlarından arınmak için oruç tutar ve dua ederler. ²⁴ Bütün gün aç susuz kalmak, günahlarınızdan arınmak için yeterli mi? Sanmıyorum.

Pesah (Hamursuz Bayramı), Yahudilerin Mısır’dan çıkışlarını kutladıkları bir bayramdır. Bu bayramda, mayasız ekmek (matsa) yenir ve acı otlar (maror) tüketilir. ²⁵ Matsa represents the bread that the Jews made in haste during the exodus from Egypt, while maror recalls the period of slavery in Egypt.

Jewish traditions and holidays play an important role in preserving and transmitting Jewish identity from generation to generation. These traditions reflect Jewish history, beliefs and values. However, the relevance of some traditions today is open to debate. For example, the prohibition of work on Shabbat is not compatible with the demands of modern life.

Sacred Sites in Islam: Ritual Worship of Stones, Caves and Shrines

In Islam, holy sites are of great importance to believers. They are often places where events related to the life of Muhammad took place, or places that later became important as Islam spread.

The holiest site in Islam is undoubtedly the Kaaba in Mecca. This cube-shaped structure was an idol temple from pre-Islamic times. After Muhammad conquered Mecca, he cleansed the Kaaba of idols and made it the qibla of Islam. ²⁶ Muslims face the Ka'bah when they pray five times a day. In addition, every year millions of Muslims come to Mecca for the Hajj pilgrimage and circle the Ka'bah seven times. ²⁷

Medina is the second holy city of Islam. After migrating from Mecca to Medina, Muhammad founded the first Islamic state here. In Medina, Muhammad's house and tomb are located. For this reason, Medina is an important place of pilgrimage for Muslims.

The Al-Aqsa Mosque in Jerusalem is the third holiest site in Islam. According to the Koran, Muhammad rode a winged horse called Burak one night from Mecca to the Al-Aqsa Mosque, from where he ascended to heaven. ²⁸ This event is called "Miraj". Al-Aqsa Mosque is an important place of prayer and worship for Muslims.

Other sites considered sacred in Islam include the house where Muhammad was born, the Cave of Hira (where Muhammad received his first revelation) and Mount Uhud (the site of the Muslim battle with the Meccans).

Visits to holy sites in Islam are a spiritual experience for believers. They strengthen Muslims' faith and give them the opportunity to learn more about Islamic history. However, some critics believe that the excessive focus on these sites leads to a distancing from the essence of Islam.

The Five Pillars of Islam: Testing Faith through Rituals

The five pillars of Islam are the five basic acts of worship that Muslims must perform to put their faith into practice. These are important rituals that shape the daily lives of Muslims and distinguish them from other religions.

1. Word of Worship: Saying this sentence, which means "There is no god but Allah and Muhammad is his messenger", is the first step in entering Islam. This sentence expresses Muslims' acceptance of the oneness of God and the prophethood of Muhammad. ²⁹

2. Prayer: The five daily prayers are an act of worship in which Muslims show their devotion to Allah. During prayer, Muslims turn towards the Kaaba and pray by making certain gestures. ²⁶ Prayer is an important part of the daily life of Muslims and is a characteristic that distinguishes them from other people.

3. Fasting: Fasting during the month of Ramadan is an act of worship in which Muslims abstain from eating, drinking and sexual intercourse from dawn until the evening call to prayer. ³⁰ Fasting helps Muslims acquire virtues such as patience, endurance and self-control.

4. Zakat Zakat, which means that Muslims give a certain amount of their wealth to those in need, is a reflection of Islam's understanding of social justice. ³¹ Zakat is a practice aimed at reducing income inequality in society and helping the poor.

5. Pilgrimage: Hajj is one of the most important acts of worship in Islam, which Muslims must perform once in their lifetime by traveling to Mecca if they can afford it. During the Hajj, Muslims circumambulate the Ka'ba, do waqf at Arafat and stone the devil. ³² Hajj is an act of worship that reinforces Muslims' feelings of unity and solidarity and unites them around the same goal.

The five pillars of Islam are important rituals that affect every aspect of Muslims' lives. They enable Muslims to demonstrate their devotion to God, discipline their souls and keep alive the spirit of solidarity and solidarity in society. However, some of these rituals can conflict with the demands of modern life and are considered by some critics to be meaningless.

Common Stories in the Bible: Same Characters, Different Scenarios

Islam and Judaism are two religions that come from the same source: Abrahamic religions. Therefore, it is not surprising to find common prophets and similar stories in their holy books. However, the interpretations and narratives of the same stories in different religions can sometimes be funny and sometimes thought-provoking.

For example, the prophet Abraham is of great importance in both religions. In Judaism, God's covenant with Abraham is the basis for the Israelites' claim to be the chosen people. ³³ In Islam, Abraham is seen as a symbol of complete submission to God and the belief in tawhid. ³⁴ Although both religions present Abraham as a role model, there are differences in the details of his story. For example, the story of Abraham sacrificing his son is told in different ways in both religions.

The prophet Moses is an important figure for both religions. In Judaism, Moses is considered a great leader who led the Israelites out of Egypt and gave them God's laws. ³⁵ In Islam, Moses is seen as one of God's most important prophets. However, the miracles of Moses are more exaggerated in Islam. For example, the Qur'an describes events such as Moses' staff turning into a snake and splitting the sea in two, while in the Torah these events are described in simpler language. ³⁶

David and Solomon are also considered important kings in both religions. David is portrayed as a strong leader who established the kingdom of Israel and made Jerusalem its capital, while Solomon is portrayed as a ruler known for his wisdom and justice. ³⁷ In Islam, David and Solomon are considered to be important prophets of God. However, in Islam, the lives of these two kings are more often embellished with miracles and extraordinary events.

Common stories in the holy books show the deep-rooted connection between Islam and Judaism. However, the interpretations and narratives of these stories in different religions also reveal the differences between these two religions. These differences, while sometimes humorous and sometimes thought-provoking, show that both religions form a coherent belief system.

The Importance of Jerusalem: Three Religions, One City, Eternal Conflict

Jerusalem is one of the most controversial cities in the world. Sacred to three major religions - Judaism, Christianity and Islam - it has been the scene of countless conflicts throughout history. So why is Jerusalem so important? The answer to this question is closely related to the beliefs and history of each religion.

For Jews, Jerusalem is the holy land promised to them by God. This city, where the Temple of Solomon once stood, is the center of the Jewish faith. After the destruction of the Temple, the holiest site for Jews became the Wailing Wall, the western wall of the Temple. ²¹

For Christians, Jerusalem is the place where Jesus was crucified, buried and resurrected. The Church of the Holy Sepulcher is one of the most important pilgrimage centers for Christians.

For Muslims, Jerusalem is the place where Muhammad ascended to heaven. Al-Aqsa Mosque is considered the third holiest site for Muslims after Mecca and Medina. ³⁸

As can be seen, Jerusalem has a great spiritual value for all three religions. However, it has also been a source of conflict. Jews want to make Jerusalem the capital of their state again, while Muslims want to keep the city under their control. Christians, on the other hand, argue that Jerusalem should be open to all religions.

This dispute over Jerusalem has caused countless wars and conflicts throughout history. The Crusades are one of the most well-known examples of these conflicts. Even today, the conflict between Israel and Palestine is rooted in the question of Jerusalem.

Jerusalem is not only a religious but also a politically and economically important city. Therefore, the resolution of the dispute over Jerusalem does not seem easy. However, finding a solution based on mutual respect and tolerance between the parties is of great importance for peace in the region and the world.

Common Values of Abrahamic Religions: One God, One Order, Uniform Morality

Judaism, Christianity and Islam... These three religions are called "Abrahamic religions" because they come from the same ancestor, Abraham. Although there are important differences between these religions, they also share some common values. These common values have the potential to form a universal moral compass for humanity. Of course, the extent to which these values are practiced is debatable.

The belief in one God: Abrahamic religions have in common the belief in a single God. This God is the creator of the universe, omniscient and omnipotent. This belief was an important step in moving people away from idolatry and encouraging them to live a moral life. However, the interpretations of this one God in different religions and the names given to him differ. Jews call him "Yahweh", Christians call him "God" or "Father" and Muslims call him "Allah". ³⁹

Moral Values: Abrahamic religions teach people universal moral values such as honesty, justice, compassion, helpfulness, respect and tolerance. These values are important to ensure that people live in peace and harmony. However, the extent to which these values are practiced in practice has always been a matter of debate. Especially inter-religious conflicts and wars raise questions about how much these values are internalized.

Justice and Mercy: Abrahamic religions attach great importance to the concepts of justice and mercy. It is essential for the peace and welfare of society that people treat each other fairly and mercifully. However, the interpretation and application of these concepts in different religions may differ. For example, in Islam, the principle of "retaliation" prescribes retaliation in kind, whereas in Christianity, "forgiveness" and "mercy" are more emphasized.

Holy Books: Abrahamik dinlerin hepsinin kutsal kitapları vardır. Yahudiler için Tevrat, Hristiyanlar için İncil, Müslümanlar için ise Kuran. Bu kitaplar, Tanrı’nın insanlara ilettiği mesajları içerir ve inananlar için bir rehber niteliğindedir. Ancak, bu kitapların yorumlanması ve anlaşılması konusunda farklılıklar vardır. Bu farklılıklar, zaman zaman dinler arası çatışmalara da yol açmıştır.

Abrahamik dinlerin ortak değerleri, insanlık için ortak bir payda oluşturma potansiyeline sahiptir. Ancak, bu değerlerin farklı dinlerdeki yorumları ve uygulamaları, bazen çatışmalara da yol açabilmektedir. Bu nedenle, dinler arası diyalog ve anlayış, barış ve huzurun sağlanması için büyük önem taşımaktadır.

Arab Spring: Dictators Overthrown, Replaced by New Ones

2010’lu yılların başında, Ortadoğu ve Kuzey Afrika’yı kasıp kavuran bir dizi protesto, ayaklanma ve devrim dalgasına “Arap Baharı” adı verildi. Tunus’ta başlayan bu hareket, Mısır, Libya, Yemen, Suriye ve Bahreyn gibi birçok ülkeye yayıldı. Halk, yıllardır süren baskıcı yönetimlere, yolsuzluklara, ekonomik eşitsizliklere ve işsizliğe karşı ayaklandı. ⁴⁰

Arap Baharı, bazı ülkelerde diktatörlerin devrilmesine ve yeni yönetimlerin kurulmasına yol açtı. Tunus’ta Zeynel Abidin Bin Ali, Mısır’da Hüsnü Mübarek, Libya’da Muammer Kaddafi gibi uzun süredir iktidarda olan liderler, halkın baskısıyla görevlerinden ayrılmak zorunda kaldılar.

Ancak, Arap Baharı’nın getirdiği değişim, pek çok ülkede beklenen sonuçları vermedi. Tunus dışında, demokratik geçiş süreçleri başarısız oldu ve yeni otoriter rejimler ortaya çıktı. Mısır’da Muhammed Mursi’nin devrilmesiyle başlayan süreç, Abdülfettah es-Sisi’nin askeri diktatörlüğüne yol açtı. Libya ve Yemen’de ise iç savaşlar patlak verdi ve bu ülkeler hala istikrarsızlığın pençesinde kıvranıyor. Suriye’de ise iç savaş, milyonlarca insanın yerinden olmasına ve büyük bir insani krize neden oldu. ⁴¹

Arap Baharı, Ortadoğu ve Kuzey Afrika’da büyük umutlarla başlamış olsa da, sonuçları hayal kırıklığı yarattı. Halkın özgürlük ve demokrasi talepleri, çoğu ülkede karşılık bulmadı. Arap Baharı’nın ardından yaşanan gelişmeler, Ortadoğu’nun istikrarsızlığını daha da derinleştirdi ve bölgedeki sorunları çözmek yerine daha da karmaşık hale getirdi.

Dinler arası diyalog, farklı inançlara sahip insanlar arasında karşılıklı anlayış, saygı ve işbirliğini teşvik etmeyi amaçlayan son derece önemli bir süreçtir. Bu diyalog çabaları, barışçıl bir gelecek için umut vadeden ve farklılıkların çatışmaya değil, zenginliğe dönüşebileceğini gösteren gelişmelere öncülük eder.

Dinler arası diyaloğun önemi:

• Barışın İnşası: Dinler arası diyalog, farklı inanç grupları arasındaki önyargıları ve yanlış anlamaları azaltarak barışın inşasına katkıda bulunur. Ortak değerler ve hedefler üzerinde durarak, çatışmaların önlenmesine ve çözülmesine yardımcı olur.
• Hoşgörü ve Saygının Geliştirilmesi: Diyalog, farklı inançlara karşı hoşgörü ve saygıyı teşvik eder. İnsanların birbirlerinin inançlarını daha iyi anlamalarını sağlayarak, daha kapsayıcı ve adil bir toplum oluşturulmasına katkı sağlar.
• İşbirliğinin Artırılması: Farklı dinlerin mensupları, ortak sorunlara çözüm bulmak için diyalog yoluyla işbirliği yapabilirler. Bu, yoksulluk, çevre sorunları veya sosyal adaletsizlik gibi küresel sorunlarla mücadelede daha etkili olmayı sağlar.
• Kültürel Zenginliğin Keşfi: Dinler arası diyalog, farklı kültürlerin ve inanç sistemlerinin zenginliğini keşfetme fırsatı sunar. Bu, insanların kendi inançlarını daha derinlemesine anlamalarına ve diğer kültürlere karşı daha açık fikirli olmalarına yardımcı olur.

Umut Vadeden Gelişmeler:

• Papalık Ziyaretleri: Papa Franciscus’un farklı ülkelere yaptığı ziyaretler, dinler arası diyaloğa verdiği önemi gösteriyor. Bu ziyaretler, farklı inanç liderleri arasındaki ilişkileri güçlendirerek barış ve uzlaşı mesajları veriyor.
• Dinler Arası Diyalog Platformları: Birleşmiş Milletler gibi uluslararası kuruluşlar bünyesinde oluşturulan dinler arası diyalog platformları, farklı inanç gruplarının bir araya gelerek ortak sorunları tartışmasına ve çözüm önerileri geliştirmesine olanak tanıyor.
• Sivil Toplum Kuruluşlarının Çabaları: Birçok sivil toplum kuruluşu, dinler arası diyaloğu teşvik etmek için eğitim programları, konferanslar ve kültürel etkinlikler düzenliyor. Bu çabalar, toplumda karşılıklı anlayış ve saygıyı artırmaya yardımcı oluyor.

Dinler arası diyalog, uzun ve karmaşık bir süreç olsa da, barışçıl bir gelecek için umut verici bir yol sunuyor. Farklı inançlara sahip insanlar arasındaki anlayış, saygı ve işbirliğini artırarak, daha adil, kapsayıcı ve barışçıl bir dünya inşa etmemize yardımcı olabilir.

Arabs and Israelites: Their Contributions to History, Religion and the World

Arab Contributions to History and Religion

Araplar, dünya tarihinde silinmez bir iz bırakmışlardır. 7. yüzyılda İslam’ın doğuşu ve hızlı yayılışıyla, Araplar sadece Ortadoğu’yu değil, geniş coğrafyaları etkileyen bir medeniyetin taşıyıcısı olmuşlardır. İslam’ın getirdiği bilim, felsefe, tıp ve matematik alanındaki gelişmeler, Batı’yı da etkileyerek Rönesans’a zemin hazırlamıştır. Arapça, İslam’ın kutsal kitabı Kuran’ın dili olarak, sadece dini bir araç değil, aynı zamanda bilim ve kültürün de ortak dili olmuştur.

Israelites' Contribution to History and Religion

İsrailoğulları, tek tanrılı dinlerin temelini oluşturan Yahudiliği dünyaya kazandırmışlardır. Tevrat, Zebur ve İncil gibi kutsal metinler, sadece Yahudilik için değil, Hristiyanlık ve İslam için de temel kaynaklar olmuştur. İsrailoğulları, Ortadoğu’da uzun bir tarihe sahip olup, Mısır ve Babil gibi büyük medeniyetlerle etkileşim içinde olmuşlardır. Bu etkileşimler, onların kültürel ve dini kimliklerini şekillendirmiştir.

The Arabs' Lasting Impact on the World

Arapların dünya üzerindeki etkisi, İslam’ın yayılmasıyla sınırlı değildir. Arap kültürü, edebiyatı, mimarisi ve sanatı, farklı coğrafyalarda kendine özgü yorumlarla zenginleşerek evrensel bir boyut kazanmıştır. Endülüs Emevi Devleti, İslam’ın Avrupa’ya taşıdığı bilim ve kültürel birikimin en önemli örneklerinden biridir. Günümüzde, Arapça konuşulan geniş coğrafya, İslam dünyasının kültürel ve siyasi etkileşiminin canlı bir kanıtıdır.

The Lasting Impact of the Children of Israel on the World

İsrailoğulları, Yahudilik üzerinden dünya dinlerine yaptıkları katkının yanı sıra, bilim, sanat ve felsefe alanında da önemli şahsiyetler yetiştirmişlerdir. Albert Einstein, Sigmund Freud ve Karl Marx gibi isimler, Batı düşüncesini derinden etkileyen Yahudi kökenli düşünürlerdir. İsrail’in kurulmasıyla birlikte, İsrailoğulları, Ortadoğu’da siyasi ve askeri bir güç haline gelmişlerdir.

Understanding the Complex Dynamics in the Middle East

Araplar ve İsrailoğulları arasındaki tarihi ve dini bağlar, Ortadoğu’daki karmaşık dinamiklerin anlaşılması için kritik öneme sahiptir. Bu iki grubun ortak geçmişi, kültürel etkileşimleri ve dini referansları, günümüzdeki siyasi çatışmaların ve işbirliği alanlarının temelinde yatmaktadır. Filistin meselesi gibi çözülememiş sorunlar, bu tarihi ve dini bağlam olmadan anlaşılamaz.

Conclusion

Araplar ve İsrailoğulları, dünya tarihine, dinlerine ve kültürüne yaptıkları katkılarla insanlık mirasının önemli bir parçasını oluşturmaktadırlar. Ortadoğu’nun karmaşık yapısını anlamak ve barışçıl bir gelecek inşa etmek için, bu iki halkın tarihini, dinini ve kültürünü derinlemesine anlamak gerekmektedir. Ancak bu şekilde, farklılıkların çatışmaya değil, zenginliğe dönüşebileceği bir gelecek mümkün olabilir.